The purpose of computing is insight, not numbers
Richard Hamming
مدلی برای بازی مافیا
از دردهای امتحان جی آر ای
من از ایران زیاد ایمیل دریافت می‌کنم که در مورد امتحان جی آر ای (GRE) سوال‌هایی می‌پرسن. به تمام کسانی که در این مسیر هستن این رو پیشنهاد می‌کنم: ممکنه که امتحان مشکلی باشه یا استرس داشته باشه. اما به نظر من نکته‌اش همینه. شما در زندگی آکادمیک آینده‌تون گرفتاری‌هایی بزرگ‌تر از امتحان جی آر ای خواهین داشت که کم هم نیستن. در واقع اگر تحصیلات تکمیلی رو به عنوان راه آینده‌تون انتخاب کردین و مایل هستین که تحقیق (معادل کلمه‌ی research) کنین، کاملا طبیعیه که استرس داشته باشین، ناامید و دل‌سرد بشین، تنش داشته باشین، خسته بشین و با هزار و یک مشکل دیگه مواجه بشین که همگی هم محتمل هستن. پس از همین الان به فکر باشین و سعی کنین از همین مراحل لذت ببرین. به نظر من شاید جی آر ای به نوعی داره این رو می‌سنجه که شما کی کوتاه می‌آیین و دست می‌کشین. اگر کوتاه اومدین و ناامید شدین، مسلما باخته‌این. تا زمانی که دارین دست و پا می‌زنین و کلنجار می‌رین، هنوز زنده هستین و هنوز امید هست.
چه در امتحان‌هایی مثل جی آر ای و چه در دوران تحقیق‌تون، باید بتونین خوش بگذرونین و لذت ببرین که بتونین این مسیر رو ادامه بدین. نظر شخصی من اینه که بعد از امتحان جی آر ای الزاما دنیای بی‌دردسر و راحتی وجود نداره. بعدش وارد مجموعه‌ی جدیدی از گرفتاری‌ها می‌شین. باز هم دست خودتونه: سخت بگذرونین و تلخ بگذره به امید تموم شدن، یا این که لذت ببرین و همراه باهاش «زندگی بکنین». به نظر من محقق موفق کسیه که با «درد» تحقیق‌اش «زندگی» می‌کنه. از من بپذیرین: زندگی مهم‌ترین چیزیه که می‌تونین دنبال کنین. ازش غافل نشین!
پس نوشت: در این صفحه چند سوال و جواب متداول نوشته‌ام. در این صفحه و این صفحه هم چند خطی در مورد پذیرش و امتحان‌های تافل و جی آر ای نوشته‌ام.
ایمیل دریافتی: واقعی، بدون دخل و تصرف
به نام آنکه دنیایی دیگر را به بشریت هدیه کرد
درزماني که جدال بین مدرن و پست مدرن است، فضای مجازی مجالیست برای تکمیل
نیازهای روزمره بشریت، بچه های فعال گروه پچ پچ بخشی از این نیازها را در
قالب عکس درزمینه های تفریحی، فرهنگی، اجتماعی و … در
گوش دوستان خود پچ پچ می کنند
پس اگه تا الان عضو گروه نشدی زمان را از دست نده و
از ایمیل های گروه فقط با عضویت رایگان بهره مند شو
برای عضویت به آدرس زیر برو
.
.
.
یادداشت خودم: ملت خل شده‌ان یا من از دنیا عقبم؟
کاپیتالیسم محض، بدون رحم و مروت
تا وقتی که در حد پرکردن پرسش‌نامه و جواب دادن به سوال‌ها بود، سرمایه‌داری خالص بدون هیچ گونه دخالت مرکزی به‌ترین گزینه به نظر می‌رسید. حالا که کمی سرما خوردیم و بعد از گذشت چند روز هیچ بهبودی مشاهده نشد و چارچنگولی مونده بودیم که چه کار باید بکنیم، تازه به صرافت افتادیم که حمایت مرکزی از اقشار آسیب‌پذیر هم بد نیست. بعله….
آیا مشکل از ماست؟
در ویدیوی زیر، یک استاد دانشگاه ییل از آزمایش‌هایی می‌گه که انجام داده‌ان. از یک گونه میمون استفاده می‌کنن که سی و پنج میلیون سال پیش با ما (یعنی انسان‌ها) ریشه‌ی مشترک داشته‌ان (یعنی ما و این میمون‌ها یک جد مشترک داشته‌ایم که سی و پنج میلیون سال پیش زندگی می‌کرده). این گروه تحقیقاتی از قطعات فلزی گرد استفاده می‌کنن و به میمون‌ها یاد می‌دن که این فلز ارزش داره و میمون می‌تونه در ازای دادن اون فلز، غذا دریافت کنه. به این ترتیب مفهوم پول رو به میمون یاد می‌دن. متوجه هم می‌شن که میمون می‌تونه مفهوم قیمت رو بفهمه: وقتی دو انتخاب داره، انگور ارزون‌تر رو می‌خره. بعد یک بازار مالی ساده برای میمون‌ها تشکیل می‌دن تا ببینن که آیا اشتباهات اقتصادی ما رو میمون‌ها هم مرتکب می‌شن یا نه.
سخنران این طور نتیجه گیری می‌کنه که اشتباهات اقتصادی ما الزاما به خاطر نقص بازارها یا محیط‌های اقتصادی ما نیستن؛ بلکه ما خودمون از نظر مغزی اشکال داریم که اجازه نمی‌ده همیشه تصمیم‌های عاقلانه بگیریم و همین اشکال رو میمون‌های فامیل هم دارن. این طور می‌گه که مثل مشکل ضعف بینایی، این هم یک مشکله که شاید بعدتر بتونیم بهش غلبه کنیم. برای جزییات بیش‌تر ویدیو رو ببینین (لطفا اگر در توضیحات اشتباهی داشتم، تصحیح کنین).
گل داوودی سفید – میوکی ناکاجیما
tsuki no furu yoru wa suimen ni shiragiku ga saku
Night falls on the surface of the moon bloom Shiragiku
namida tamaru tenohira hitotsu shiragiku ga saku
Palm One heaping blossom tears Shiragiku
fuyu o koe te anata to mooichido meguri ai
You see over and over again in winter
fuyu o koe te anata o mooichido aishi tai
To love you again over the winter
kawara zu ni kawara zu ni
Unchanged unchanged
maboroshi yo fuyu o koe te
Vision over the winter it
tsuki no furu yoru wa suimen ni shiragiku ga saku
Night of the month falls on the water bloom Shiragiku
namida tamaru tenohira hitotsu shiragiku ga saku
Palm One heaping blossom tears Shiragiku
yuki no furu yoru wa areno ni shiragiku ga saku
The snowy night into the wilderness bloom Shiragiku
kie ta egao no yoo na awai shiragiku ga saku
Smiling like a pale bloom disappeared Shiragiku
yuki yo kaese subete o masshiroki ano hibi ni
The day that I attributed to all snow 真白Ki
yuki yo kaese watashi o wakare no mae no hi ni
The day before my farewell to you attributable snow
kanashimi mo omoide mo
Happiness and sorrows
maboroshi yo yuki ni tsutsume
I wrap the snow vision
yuki no furu yoru wa areno ni shiragiku ga saku
Snowy night in the desert bloom Shiragiku
kie ta egao no yoo na awai shiragiku ga saku
Smiling like a pale bloom disappeared Shiragiku
Sean entered our lives through foster-to-adopt with his beautiful sister, DeDe after great trials and pain in their little lives. Seeing his face as he looks to his Forever Daddy confirms in my heart that he is meant to be ours and that he will survive his past. I adore this photo of our little guy!
Birth Countries of Children Pictured: USA
Adoptive Families 2010 Daddy and Me Photo Contest
بهشت زیر پا – ده
تا حالا از چند نفر که بچه‌دار شده‌ان (منظور بچه‌ی بیولوژیکیه)، علت بچه‌دار شدن‌شون رو پرسیدین؟ عبارت‌های جالبی شنیده‌ام مثل «به تکامل برسی» (تکامل کی؟ بچه؟! یا تکامل پدر و مادر؟)، «لذتی هست که باید تجربه بشه» (ورود یک انسان به این دنیا تنها به منظور لذت شخصی؟!)، «انگار که یک بار دیگه به دنیا می‌آیی» (تصور کن فقط برای این که یک بار دیگه به دنیا بیای، یک نفر دیگه به دنیا بیاری)، «عصای دست» (که در عین تهوع‌آور بودن، متاسفانه هنوز هم معتقدانی داره) و مانند این‌ها نمونه‌هایی بوده از دلایلی که برای بچه‌دار شدن مردم شنیده‌ام. حالا شما قضاوت کنین: با این انگیزه‌های والا انتظار بهشت زیر پا دارن؟
بهشت زیر پا – نه
در راستای پست قبلی، طبیعی به نظر می‌رسه که در جامعه‌ای مثل ایران تا این اندازه صحبت از تقدس پدر و مادر هست اما در جایی مثل آمریکا این مساله خیلی متعادل‌تره. باز هم طبیعیه که خیلی از ایرانی‌ها بدون توجه به زمینه‌ی اجتماعی جامعه برای قضاوت، اعتقاد داشته باشن که «این خارجیا عاطفه ندارن».