پریدن در حرف دیگران

از پریدن در حرف دیگران ابایی نداشت. اما از به زبان آوردن کلمه‌ی گوز ابا داشت. بس که با ادب بود….

2 thoughts on “پریدن در حرف دیگران”

  1. انصافا خیلی جمله قشنگی بود…. بهتره بگم فلسفی بود….

  2. کسی را میشناسم که تا جمله مخالف میلش را میشنود حتی اگر جمله ای منطقی و درست هم باشد ، بلافاصله نه تنها صحبت گوینده را قطع می کند، بلکه با پر روئی از گوینده می خواهد خانه اش را ترک کند.فرد دیگری را میشناسم که برای حرف زدن با او انگار که باید وقت قبلی گرفت یعنی در نهایت بی میلی و بی تفاوتی به حرفهای آدم گوش میدهد و هر کجا هم که حوصله نداشت با نهایت بی ادبی پشتش را به آدم می کند و به مکان دیگری میرود و زمانی هم که بهش بابت این رفتار بی ادبانه اش شکایت میکنی جوری رفتار می کند که انگار بهش طلبکاری و حرف زدنت با او به این طلب اضافه میکند.اصلا مهم نیست موضوع حرفم چی باشد یا با چه لحنی بگویم چون در هر حال چنین رفتاری از آنها خواهم دید.اتفاقا بیشتر مواقع موضوع حرفم حمایت از منافع آنها و کمک به آنها است. ایکاش این نکته در فرهنگ ما جا می افتاد که اگر علاقه ای به شنیدن سخن کسی نداریم ، خیلی رک بهش بگیم تا او هم تکلیف خودش را بداند و از بیشعوری و بی شخصیتی و دلخوری های بعدی جلوگیری کنیم.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *