در مورد این که چرا افراد تمایل زیادی دارن که به تکثیر بیولوژیکی فکر کنن، شاید توضیح‌های زیادی بشه آورد. یکی از اولین چیزهایی که به ذهن من می‌رسه، یک جور احساس ناامنی هست که سال‌ها، شاید هم ده‌ها یا حتا صدها و هزاران سال بوده که یقه‌ی مردم رو گرفته بوده (و الان دیگه تا حد زیادی یقه رو ول کرده). خطر از بین رفتن بچه‌ها همیشه وجود داشته و لازم بوده مکانیزم‌هایی باشن که بقای نسل رو به نوعی تضمین بکنن. اینه که شاید در خیلی لایه‌های سنتی، یکی از ابتدایی‌ترین کاربردهای ازدواج رو درست کردن بچه می‌دونن.
خوب مسلمه! ازدواج که الان اختراع نشده. اون موقع هم که اختراع شده دلیلش همون بچه و امنیت زمین و مال و این چیزا بوده. به راحتی کارکردش عوض نمی شه که. اونم تو جوامعی مثل ایران. وقتی کسی با سنت حسنه ازدواج که از اجدادش رسیده کنار اومده طبیعتا این چیزا به دنبالش میاد. تازه اگر بچه هم بیاری می گن ما منتظر دومیش هستیم!