سویلنت (soylent) یک ماده‌ی ترکیبیه و با هدف این ساخته شده که جایگزین غذا بشه. گفته شده که تمام مواد لازم برای بدن رو داره. سازنده‌اش یک مهندس نرم‌افزاره؛ پس‌زمینه‌ی لازم در مورد شیمی و تغذیه نداشته و سعی کرده با خوندن وب‌سایت‌ها، مقاله‌ها و کتاب‌ها این ماده رو اختراع کنه. هنوز که در دست‌رس نیست و پیش‌بینی می‌شه اولین سری سفارش‌های آمریکا از ژانویه ۲۰۱۴ ارسال بشن و سفارش‌های بین‌المللی هم از اواسط سال ۲۰۱۴.
انتظار ندارم جای لذت غذا خوردن رو بگیره. کسی چه می‌دونه، شاید هم روزی آداب و رسوم سویلنت خوردن (مثل غذا خوردن) ایجاد شد و خوردن این ماده هم به عنوان ناهار یا شام لذت‌بخش شد. در ویدیوی پایین می‌تونین بیش‌تر در موردش بدونین. در ضمن از قبل از دقیقه‌ی سیزده ویدیو، اون کسی که در پس‌زمینه سرش به کارشه و داره به آرومی کارش رو می‌کنه، خودم هستم.
خوب به جای عکس ویدیو گذاشتی، ولی چون تصویر تار بود، نتونستم BMIت رو حساب کنم!
از شوخی گذشته، این پست من رو یاد یک نوشته‌ای انداخت درباره خوارکی‌هایی که فضانورد‌ها با خودشون می‌برن. این که چه جوری مزه و شکل خوراکی‌ها در گذر زمان عوض می‌شه. با این که بسته‌بندی طوری هست که درون‌ش از بیرون کاملا ایزوله شده، اما در عمل نمی‌شه تغییرات شیمیایی که درون بسته رخ می‌ده رو متوقف کرد. فکر کنم این مشکل همه خوراکی‌های ترکیبی باشه.
Oh my! This is sick!