«کندیس نایت» آمریکایی هیجده سال داشت و در یک شبکه‌ی رادیویی نیویورک کار می‌کرد وقتی برای اولین بار «ریچی بلک‌مور» انگلیسی رو دید و ازش امضا خواست. این اولین برخورد این دو نفر بود. دو سال بعد زندگی مشترک‌شون رو شروع کردن و بعدتر، بعد از نوزده سال با هم بودن، ازدواج کردن و در حال حاضر دو بچه هم دارن.

مدتی هست به موسیقی‌های این گروه علاقه‌مند شده‌ام. در پایین دو اجرا از یکی از قطعات‌شون به نام «باز هم خانه» رو آورده‌ام ،که البته به نظرم کلمه‌ی «خانه» در انگلیسی معنایی گسترده‌تر از معنای اون در فارسی داره. این قطعه رو خیلی دوست دارم؛ به نظر شاد و سرخوشانه میاد. ویدیوی اول کیفیت به‌تری داره. ویدیوی دوم اجرای زنده است و سرگرم‌کننده‌تره. در ضمن موضوع شعر به وضعیت فعلی من می‌خوره. در صفحه‌ی یوتیوب شعرش رو نوشته‌ان. ترجیع‌بندش می‌گه «خوبه که آدم دوباره به خونه برگرده». من هم بناست که بعد از هفت ماه برای مدت دو هفته به تگزاس برگردم و طبیعتن «خوبه که آدم دوباره به خونه برگرده»!

پس نوشت: ریچی بلک‌مور یک مقدار شبیه شهرام صولتی خودمون نیست؟