در مورد تکامل زیاد مطلب دیدم و شنیدم و خوندم اما هنوز یک سوال برام باقی مونده: مشکل مینیمم محلی (local minimum) در تکامل چه طوری حل می‌شه؟ این طوری بپرسم: اگر وضعیت موجود سیستم نقطه‌ای باشه که به صورت ماکزیممی باشه در میان نقاطی با سازگاری پایین در اون صورت چه طوری سیستم می‌تونه در اون نقطه بایسته؟ مثلا فرض کنین که دست ما در حال حاضر بهترین کارایی ممکن رو داره. اگر قسمت از مچ به بعد رو نداشت اون وقت این کارایی رو نداشت و حتا به صورت یک زائده ظاهر می‌شد. اگر از قسمت آرنج تا مچ رو نداشت هم همین‌طور و اگر از قسمت کتف تا آرنج رو هم نداشت به همین ترتیب. یعنی فرق بین این که دست یک زائده باشه یا نباشه زیاده: باید هم بازو داشته باشیم و هم آرنج و هم خود دست رو وگرنه بهتره که هیچ کدوم رو نداشته باشیم. در نتیجه در تکامل تنها یک جهش ساده کافی نخواهد بود. مثلا فرض کنین که یک جهش باعث بشه موجودات بدون دست یک زائده‌ی مفصل‌دار پیدا کنن (همون بازوی خودمون). در این صورت احتمالا این موجود به خاطر کارایی پایین‌تر از بین می‌ره و به موجودات بعدی به سر جای قبلی بر می‌گردن. به همین ترتیب احتمال این که یک موجود صاحب بازو بشه و باقی بمونه و صاحب ساعد بشه و باز هم باقی بمونه و صاحب مچ بشه و اون وقت با فیتنس بالا باقی بمونه خیلی کم می‌شه. مثل این می‌مونه که در یک صفحه یک نقطه‌ی تصادفی رو انتخاب کنین و انتظار داشته باشین که این نقطه دقیقا همون ناحیه‌ای باشه که فیتنس خیلی بالاست: کسر خیلی خیلی کوچیکی از صفحه که تمام شرایط رو برای بقا داره.
شاید دیدگاه من نسبت به تکامل اشکال داره؟… آیا تکامل واقعا تدریجی انجام می‌شه؟ هر وضعیت جدید نسبت به وضعیت قدیم تنها مقدار کمی تفاوت داره و تغییرات قدم به قدم هستن؟