چند وقت پیش فیلم «بعد از عشق» L’économie du couple رو دیدم. یکی از تلخ‌ترین و تاثیرگذارترین فیلم‌هایی بود که بعد از مدت‌ها دیدم و هنوز تلخی ملایم‌اش زیر زبون‌ام مونده. یکی از به یاد موندنی‌ترین (و شاید غم‌انگیزترین) صحنه‌های فیلم این بود:

زیاده عرضی ندارم. فقط خواستم بگم اگر تونستین، توضیحات این فیلم رو بخونین و اگر دوست داشتین ببینین.

در فیلم «پروانه» (یا زبان پروانه‌ها) معلم مدرسه می‌گفت (نقل به مضمون): «اگر ما بتونیم یک نسل، فقط یک نسل داشته باشیم که آزاد فکر کنه، اون نسل دیگه تحمل چیزی غیر از آزادی نخواهد داشت و بعد از اون کشور آزادی خواهیم داشت». و در این فیلم معلم رو می‌بینیم که چه طور تلاش می‌کنه که بچه‌ها رو آزاد بار بیاره.

اگر امکان‌اش رو دارین، دیدن این فیلم رو توصیه می‌کنم. در ظاهر فیلم در مورد اسپانیاست؛ اما با هر جایی می‌تونه جور در بیاد، به‌خصوص ایران خودمون.

اگر مذهبی هستین و در زمینه‌ی مذهب‌تون هیچ گونه قلقلکی رو تحمل نمی‌کنین، این فیلم رو نبینین. اما اگر حتا به قدر یک ذره تحمل دارین، این مستند رو از دست ندین.

Image from Amazon Web Services

فیلم Chungking Express یکی از اون فیلم‌هایی بود که تا آخرین لحظه هم مطمئن نبودم که آیا این فیلم رو دوست داشته‌ام یا نه.  اما از هفته‌ی پیش تا الان همچنان ذهن‌ام رو مشغول نگه داشته. اگر رویاپرداز هستین یا به رویاپردازها علاقه دارین، بد نیست که این فیلم رو ببینین. ویدیوی پست قبلی موسیقی‌ای بود که در این فیلم زیاد پخش می‌شد. در پایین هم ترجیح دادم به جای تیزر فیلم، قسمتی از خود فیلم رو نشون بدم. در ضمن بازیگر مرد فیلم «تونی لیونگ» یکی از بازیگران معروف چینیه و بازیگر خانم فیلم «فی وونگ» یکی از معروف‌ترین خوانندگان چینی (به قول دوستی معروف‌ترین خواننده‌ی چینی). کارگردان فیلم «وونگ کار وای»‌ هم یکی از معروف‌ترین کارگردان‌ها و نویسنده‌های هنگ‌کنگیه که در موردش بعدتر بیش‌تر خواهم نوشت.