امر و نهی کردن کار غیراخلاقی‌ای است. دست کم به نظر من. تنها یک مورد به ذهنم می‌رسه که مشکلی نداره، اون هم این که به یک نفر دیگه امر و نهی کنیم که این قدر امر و نهی نکنن.

در جمع خانواده‌های فرزندخوانده و امین موقت، خانمی رو دیدم که یک سگ داشت. گفت که از تیک‌تاک یا اینستاگرام فروشنده رو پیدا کرده‌ایم. گفت شما نمی‌خواهین سگ بگیرین؟ گفتم حالا مقدار خیلی خیلی کمی داریم بهش فکر می‌کنیم. در فکریم که از این‌جا بریم به محل نگهداری سگ‌های بی‌سرپرست و ببینیم چه گزینه‌هایی داریم و چه کار می‌تونیم بکنیم. گفت نه! من باید سگم رو از یک پرورش‌دهنده بگیرم. باید از همون بچگی‌اش رو خودم دیده باشم.

نچسب یکی از عبارت‌های فارسیه که در انگلیسی براش معادلی پیدا نکرده‌ام. حتا نمی‌تونم در فارسی هم توضیح بدم که به چه معناست. عجب عبارت تمیزی…

فامیلی داشتیم که امضای خیلی پیچیده و مفصلی داشت. اگر این روزها زنده بود، یحتمل از اون رمزهای جون‌دار برای اکانت‌هاش استفاده می‌کرد.

بعضی کارها هستن که در ظاهر برای دیگران انجام می‌دیم، اما در باطن باطن (خیلی عمیق)، اولین بهره‌برنده‌اش خود ماییم. یک نمونه‌اش نشون دادن توجه حداقلی به دیگران، به اطرافیان