با هر دو مادرم دو ارتباط ویژه‌ی مختلف دارم. از مادر زیستی‌ام ممنون‌ام که به من زندگی داد و در اون نه ماهی که با هم بودیم عاشقانه دوست‌ام داشت. از مادرم ممنون‌ام که از من چنان مراقبت کرد که تنها از یک مادر بر می‌یاد – همیشه در کنارم بود، چه وقتی که مریض بودم، چه وقتی که ناراحت بودم و چه وقتی که ساندویچ کره و مربا لازم داشتم. این طور نبود که یکی از این رابطه‌ها از اون یکی رابطه به‌تر یا مهم‌تر باشه. من به هردوشون نیاز داشتم.

فرزندخوانده

پیوند بین دو نفر فرایندی زیستی است. در رحم، بین زن باردار و کودک به دنیا نیامده‌اش شکل می‌گیرد. از طرف دیگر، دل‌بستگی بعد از تولد و خارج از رحم شکل می‌گیرد. مادران زیستی و کودکان‌شان پیوند برقرار می‌کنند. از طرف دیگر بین پدر و مادر با نوزادان و کودکان فرزندخوانده‌شان دل‌بستگی شکل می‌گیرد. هردوی این رابطه‌ها برای سلامت فرزندخوانده حیاتی‌اند.

این پست برگرفته از کتاب Adoption Wisdom: A Guide to the Issues and Feelings of Adoption نوشته‌ی دکتر مارلو راسل بود که با اجازه از خود نویسنده نوشته شده.