اگر می‌تونستم از دوازده دخترون

گروه «دوازده دختر» یک گروه موسیقیه که در سال دو هزار و یک تشکیل شد. تعداد نوازنده‌ها اول دوازده دختر بود که بعدا به سیزده نفر افزایش پیدا کرد (گویا دوازده در فرهنگ چینی عدد زنانه‌ای هست). اعضای این گروه از بین چهار هزار نفر انتخاب شده‌اند و هرکدوم جداگانه تحصیلات موسیقی داشته‌اند. همگی از سازهای سنتی چینی استفاده می‌کنن و هم موسیقی‌های چینی اجرا می‌کنن و هم موسیقی‌های غربی. یکی از نکات جالب این گروه برای من همینه که یک چاشنی شرقی به موسیقی‌های غربی می‌دن که احتمالا تا حدودی به خاطر سازهاشون باشه که روح شرقی دارن. شما بگو پل بین شرق و غرب!

اجرایی که در زیر می‌بینن، همون قطعه موسیقی‌ای هست که در پست قبل گذاشتم. به تفاوت‌هاشون دقت کنین:

4 thoughts on “اگر می‌تونستم از دوازده دخترون”

  1. سلام. دستت درد نکنه روزبه. خیلی قشنگ بود. به نظر من این اجرا از اجرای اصلی هم بهتر بود. البته ظاهراً برای هماهنگی با سازهای شرقی، تا حدی موسیقی اصلی بازسازی شده بود. حالا دو تا نکته:
    1- تا حالا به این فکر نکرده بودم. کشورهای آمریکای جنوبی “غرب” محسوب میشن؟ آفریقا چطور؟
    2- این گروه 12 دخترون به غیر از نفر سیزدهم که در سایه ساز می زنه (چرا؟) حداقل 4-5 تا عضو دیگه هم داره. چون پس زمینه ی آهنگ صدای یک سری سازهای کوبه ای و الکتریکال میاد که کار این 12+1 نفر نیست.

  2. به علی:
    اول که خوشحالم که نمک‌گیر دوازده دخترون شدی!
    دوم هم این که دست کم شاید نشه این موسیقی به خصوص رو «غربی» دونست. شاید بهتره جمله‌ام رو این طوری تصحیح کنم: «یکی از نکات جالب این گروه برای من همینه که یک چاشنی آسیای شرقی به موسیقی‌های غیرآسیای شرقی می‌دن».
    سوم در مورد این که چه کشورهایی به عنوان کشورهای غربی شناخته می‌شن، راستش ایده‌ای ندارم.
    در پایان هم این که این گروه دوازده دخترون هنوز رازهایی داره که با کمک شما جوون‌ها باید باز بشه. من هم نمی‌دونم!

  3. روزبه جان (چه اسم فوق‌العاده‌ای داريد)،
    بيش‌تر حدس می‌زنم مشکل گوش‌ام، اجرای قطعات غير چينی با سازهای چينی باشد. چنان که دل خوشی از تجربه‌های مشابه با سازهای ايرانی نيز ندارد. اگر نه چند مدت‌ای موسيقی سنتی چين گوش می‌کردم و به نظر راضی بود و شکايت‌ای نداشت.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *