واقعا خوشحالم که دخترم مادر زیستی‌اش رو پیدا کرده، چون می‌دونم که براش خیلی مهم بود. اما گاهی که می‌شنوم ملاقات خوبی داشته‌ان، احساس می‌کنم که کنار گذاشته شده‌ام. از این نگرانم که دخترم چنان به مادر زیستی‌اش نزدیک بشه که دیگه به من احتیاجی نداشته باشه.

پدر/مادر

گاهی که مادر زیستی‌ام رو می‌بینم، به مادرم چیزی نمی‌گم چون به نظر می‌یاد که دل‌خور می‌شه. البته خودش چیزی نمی‌گه، اما می‌شه از صداش که یک دفعه آروم می‌شه فهمید.

فرزندخوانده

وقتی سه نفر در ارتباط اند، دینامیک‌های مربوط به روابط هم ظاهر می‌شوند. به احتمال زیاد در هر زمان، دو نفر از سه نفر در ارتباط مستقیم‌اند. شخص سوم احساس می‌کند که کنار گذاشته شده. این دینامیک دو نفر و یک نفر می‌تواند به طور پیوسته تغییر کند چنان که هر سه نفر در زمان‌های مختلف تجربه‌ی جزو ماجرا بودن و کنار گذاشته شده بودن را داشته باشند.

می‌دونم مضحک به نظر می‌رسه، اما گاهی که دخترم در مورد پدر و مادرش صحبت می‌کنه و از دوران بزرگ شدنش تعریف می‌کنه، تحملش برام سخته. احساس می‌کنم به طور کامل کنار گذاشته شده‌ام – که من این همه از زندگی‌اش رو ندیده‌ام. یک نفر دیگه براش مادری می‌کرده و من می‌خواسته‌ام براش مادری کنم – البته هنوز هم براش مادری می‌کنم!

مادر زیستی

ممکن است اگر شخص در رابطه‌ی سه‌گانه جدا بیفتد، ناراحت کننده باشد. مهم است به یاد داشته باشیم که دینامیک سه گروه به طور پیوسته تغییر می‌کند. هرکس زمانی نوبتش می‌رسد که در تماس مستقیم با دیگری باشد. هم‌چنین هرکس زمانی احساس می‌کند که جدا افتاده. اگر افراد اعتقاد داشته باشند که این دینامیک‌ها تغییر می‌کنند و به طور طبیعی جریان دارند، ارتباطات بین اعضای مثلث می‌تواند بازتر و راحت‌تر باشد.

این پست برگرفته از کتاب Adoption Wisdom: A Guide to the Issues and Feelings of Adoption نوشته‌ی دکتر مارلو راسل بود که با اجازه از خود نویسنده نوشته شده.